طی این حمله مسلحانه 18 نفر که بیشتر آنها غیرنظامی بودند، جان خود را از دست دادند. کاظمی درحالی که گلوله‌ها بالای سرش در پرواز بودند به شیوه‌ای شگفت‌انگیز توانست از این حمله گزارشی زنده و مستقیم ارائه کند، وی این مبارزه چند ساعته را به صورت مستقیم بر روی توئیتر گزارش می‌کرد.
یادداشت‌های 170 کلمه‌ای او بر روی توئیتر به اندازه‌ای واقع‌گرایانه بود که برای خواندن بیش از اندازه ترسناک شده بودند. وی در یکی از یادداشت‌هایش که در روز جمعه بر روی توئیتر منتشر کرد نوشت "دو نارنجک بالای سر من منفجر شدند" و پس از آن نوشت "پوکه یک خمپاره در چند متری ما بر روی زمین افتاد".
کاظمی،خبرنگار 26 ساله جنگی پس از فارغ‌التحصیلی‌اش از دانشگاه ارتباطات در هند برای سازمان‌های مختلفی از قبیل سازمان ملل متحد، ناتو و یا دولت افغانستان کار کرده‌است. اما در نهایت به کاری رو آورد که بتواند در آن از جنگ‌های مختلف گزارش تهیه کند. وی پس از پایان نبرد در گفتگویی تلفنی با فاکس نیوز گفت: در این کشور اگر بخواهی زنده بمانی باید شجاع باشی!
با آغاز انقلاب مصر در سال 2011،شبکه‌های اجتماعی به خبرنگارانی مانند کاظمی امکان دادند تا رویدادهای مختلف را راحت‌تر پوشش داده و بتوانند خوانندگان را به رویداد نزدیکتر سازند، اطلاعات بیشتری درباره آن به اشتراک گذاشته و مردم را با سرعتی بالاتر از خطرهای احتمالی دور سازند.
به گفته کاظمی، توئیتر خبرهای فوری را پیش از اینکه بر روی سایت‌های رسمی منتشر شوند، در اختیار شما قرار خواهد داد. وی خود را به این کارزار رساند تا به صورت خاص بتواند آن را از طریق توئیتر پوشش دهد تا به این شکل بتواند مستقیما با مردم ارتباط برقرار کند. وی می‌گوید توئیتر به وی اجازه داده است تا اطلاعات بیشتری را به بهترین شکل ممکن به گروه بزرگتری از مخاطبان برساند.
مقاومت این خبرنگار جوان افغان در گزارش کردن لحظه به لحظه درگیری در خوانندگان احساس دلهره شدیدی به وجود آورده بود، در بخشی از این گزارش که مربوط به لحظاتی از درگیری بود که تیراندازی در آن به درازا کشیده شده بود، کاظمی پی‌در‌پی واژه "تیراندازی" را توئیت می‌کرد. از جمله پیام‌های کوتاه وی بر روی توئیتر اینها هستند:
امروز نجات یافتن بسیار بعید به نظر می‌آید. گلوله‌ها به هر طرف پرواز می‌کنند. وای خدای من! تیراندازی بسیار شدید است. شلیک اسلحه سنگین شروع شد. خبرنگاری دیگر به نام احمد مختار در میانه این کارزار از کاظمی عکسی به ثبت رساند که نشان می‌دهد وی در پشت یک مانع سنگر گرفته و چشمان جستجوگرش به دنبال جسمی بر روی زمین می‌گردند.
کاظمی درباره این عکس توضیح می‌دهد که در جستجوی "تورنیکه" یا شریان‌بند بوده است تا درصورتی که خود و یا یکی از همکارانش مورد اصابت گلوله قرار گرفتند از آن استفاده کند. چندین ساعت پس از درگیری وی در محل باقی ماند تا شاهد پیدا کردن اجساد قربانیان باشد: "یک مرد جوان دیگر هم کشته شده است در حالی‌که لیوان نوشابه‌اش دست نخورده کنارش قرار دارد، دست او درحال نزدیک شدن به لیوان بوده است."
روز جمعه نیروهای امنیتی افغانستان پس از حدود دوازده ساعت درگیری با افراد مسلح، توانستند به اشغال یک هتل ساحلی، هتل اسپوژمی واقع در نزدیکی دریاچه قرغه در شمال شهر کابل پایان دهند.
